Έκθεση έργων κρατουμένων (Φωτογραφία - Ζωγραφική)

Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, λένε. Και είναι αλήθεια. Φωτογραφίες και ζωγραφιές κρατουμένων που παρήχθησαν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στα καταστήματα κράτησης, εκτίθενται σε δημόσια θέα, σε μια προσπάθεια προσέγγισης και επικοινωνίας με την κοινωνία. Όνειρα, φόβοι, σκέψεις και ανησυχίες απεικονίζονται με φωτογραφίες και με ζωγραφιές, και μας θυμίζουν ότι όλοι είμαστε άνθρωποι, είτε χαμένοι ανάμεσα στο πλήθος του Μετρό είτε κλεισμένοι μέσα σε ένα κελί.

Τα συναισθήματα είναι κοινά και πανανθρώπινα και η τέχνη είναι το μέσο που επιχειρεί να τα επικοινωνήσει και να μας φέρει κοντά. Σταθμοί Μετρό ΣΥΝΤΑΓΜΑ και ΚΕΡΑΜΙΚΌΣ Παρασκευή 29/11/2019 και Σάββατο 30/11/2019

Φιλοξενία: Μetro Stages της ΣΤΑΣΥ

Με σκοπό την προώθηση της τέχνης του Θεάτρου ως μέσο κοινωνικής ευαισθητοποίησης, την άρση των προκαταλήψεων που συνοδεύουν τόσο τους έγκλειστους παραβάτες όσο και τους εργαζόμενους των καταστημάτων κράτησης αλλά και την ανοιχτή επικοινωνιακή σχέση μεταξύ τοπικής φυλακής και κοινωνίας, η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση APICCO, Community Based_Art, η Ενωση Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Δομοκού και το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Δομοκού συνδιοργανωσαν μια ημερίδα με τίτλο «Θεατρική απόΔΡΑΣΗ από στερεότυπα και προκαταλήψεις», η οποία πραγματοποίηθηκε τη Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018. Η ημερίδα περιελάμβανε μια θεατρική παράσταση από τη Θεατρική Ομάδα του ΣΔΕ Δομοκού εντός του Καταστήματος Κράτησης ("Οι Παίκτες" του Νικολάι Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Δάμπαση) και μια θεατρική παράσταση από μέλη της Ένωσης Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Δομοκού στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Λαμιέων (κείμενα της ομάδας και σκηνοθεσία Γ.Δάμπαση), καθώς και τοποθετήσεις εκπροσώπων του Σωφρονιστικού Συστήματος, της τοπικής κοινωνίας και καλλιτεχνών σχετικά με το θέμα της ημερίδας. Την ημερίδα στήριξε το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ρούμελης που παραχώρησε το Πολιτιστικό Κέντρο και τους τεχνικούς για την πραγματοποίησή της.

Ομιλητές της ημερίδας:

Δημήτριος Μπατζάκας - Εκπαιδευτικός, Διευθυντής 1ου ΣΔΕ Δομοκού.

Καλλιόπη Πασιά - Απόφοιτος μεταπτυχιακού Δημιουργικής Γραφής- Νομικός, μέλος της Αpicco Κοιν.Σ.Επ

Στρατής Πανούριος - Ηθοποιός, Σκηνοθέτης, Υπεύθυνος Θεατρικού Εργαστηρίου Εθνικού Θεάτρου στο Κ.Κ. Κορυδαλλού

Σοφία Ιωαννίδη - Ηθοποιός, Θεατρική Παιδαγωγός, Πρόεδρος της Apicco Κοιν.Σ.Επ

PERFORMANCE για την ευαισθητοποίηση σχετικά με την εμπορία ανθρώπων, στο πλαίσιο του "BREAK THE CHAIN" FESTIVAL 2016

"Το Δωμάτιο"

Και ύστερα βρέθηκα σ’ αυτό το δωμάτιο. Το φως δεν ήταν αρκετό. Η ατμόσφαιρα βαριά, μύριζε μούχλα. Χώρος άδειος σχεδόν- μόνο τα απαραίτητα: ένα στρώμα στο πάτωμα και ένα μικρό ξύλινο τραπέζι, τόσο φθαρμένο που μόλις που στεκόταν όρθιο. Οι τοίχοι υψώνονταν ατελείωτοι και γκρίζοι για να κλείνουν τους ανθρώπους από τον κόσμο. Το δωμάτιο αν και άδειο, ήταν γεμάτο από αναπνοές, κραυγές, αγωνία, ματωμένα κορμιά, απελπισμένα παρακάλια, ανθρώπινες μυρωδιές, βία και κλάματα. Ακόμα αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να μαντέψω και να υπολογίσω πόσα σώματα έχουν ξαπλώσει πάνω σ’ αυτό το στρώμα πριν από μένα. Να ήταν δεκάδες; Εκατοντάδες; Χιλιάδες; Και πόσα σώματα θα ξαπλώσουν μετά; Τώρα αυτό το δωμάτιο είναι το κελί μου. Κελί, χώρος κράτησης, φυλακή. Τώρα εγώ είμαι εκεί. Εγώ, εσύ… ο καθένας μας. Ολοι είμαστε στο δωμάτιο. Ολοι μας βλέπουμε το δωμάτιο και δεν το λέμε. Ολοι μας ακούμε και αισθανόμαστε τι συμβαίνει στο δωμάτιο και δεν το λέμε. Θα βρεις το θάρρος να το πεις εσύ; Σε παρακαλώ… θα μιλήσεις;